„Tęczówka”
Pan Krzysio był chory i leżał w łóżeczku. I przyszedł pan Robert:” Jak się masz Krzysieczku?”. „Źle bardzo” – powiada: „gorączka, boleści, tęczowe wypieki, ni chłopca, ni dziewki, ni choćby dziecięcia nie mogę, niestety. Kolana mnie bolą i nie swój się czuję.” I chwycił pan Robert za rękę chorego i szepta do ucha pytając go czule: „Coś czynił takiego?” „Nic złego” – odpowie, śmiejąc się ukradkiem. Pan Robert zapytał: „Czy masz romans z Władkiem?” Krzysiulek nieśmiało spojrzenie nań rzuca. Pan Robert rozumie: „Zraniona ma dusza”, i pobiegł pan Robert do monopolowego i kupił „Tęczówkę”: „Wypijmy kolego!!” I pili „Tęczówkę” do białego rana, zaś Władek, ich piesek, spał im na kolanach. Morał z tego płynie taki: „Tęczówka” najlepsza na robaki.
Zbieżność imion może być przypadkowa.
13
List do Rzymian 1, 21-28
„21 Ponieważ, choć Boga poznali, nie oddali Mu czci jako Bogu ani Mu nie dziękowali, lecz znikczemnieli w swoich myślach i zaćmione zostało bezrozumne ich serce. 22 Podając się za mądrych stali się głupimi. 23 I zamienili chwałę niezniszczalnego Boga na podobizny i obrazy śmiertelnego człowieka, ptaków, czworonożnych zwierząt i płazów. 24 Dlatego wydał ich Bóg poprzez pożądania ich serc na łup nieczystości, tak iż dopuszczali się bezczeszczenia własnych ciał. 25 Prawdę Bożą przemienili oni w kłamstwo i stworzeniu oddawali cześć, i służyli jemu, zamiast służyć Stwórcy, który jest błogosławiony na wieki. Amen. 26 Dlatego to wydał ich Bóg na pastwę bezecnych namiętności: mianowicie kobiety ich przemieniły pożycie zgodne z naturą na przeciwne naturze. 27 Podobnie też i mężczyźni, porzuciwszy normalne współżycie z kobietą, zapałali nawzajem żądzą ku sobie, mężczyźni z mężczyznami uprawiając bezwstyd i na samych sobie ponosząc zapłatę należną za zboczenie. 28 A ponieważ nie uznali za słuszne zachować prawdziwe poznanie Boga, wydał ich Bóg na pastwę na nic niezdatnego rozumu, tak że czynili to, co się nie godzi.”
